خیلی‌ها فکر می‌کنند تنها عامل سقوط یک انقلاب و حکومت فقط مشکلات اقتصادی آن کشور است و مقصر اصلی مشکلات اقتصادی را رهبر و افراد انقلابی آن جامعه می‌دانند، اما سخن امیرالمومنین(ع) خلاف آن را نمایان می‌کند. وقتی که ریشه‌های سقوط انقلاب‌ها و حکومت‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم به عوامل بسیار مهمی برخورد می‌کنیم که حتی از نفوذ دشمن هم بدتر می‌باشد.
امیرالمومنین(ع) یکی از عوامل سقوط حکومت‌ها را عدم اطاعت و فرمانبرداری از یک رهبر می‌داند، به این معنا که وقتی رهبر جامعه به مسئولین اجرایی و نظارتی دستور می‌دهد تا سند 2030 اجرا نشود، یعنی باید به کلی سند 2030 از ایران جمع شود ولی می‌بینیم که در شهرها و حتی در بعضی از برنامه‌های صدا و سیما همچون ماه عسل در ماه رمضان از آن دفاع می‌شود.
عامل بعدی فروپاشی انقلاب‌ها در سخنان امیرالمومنین(ع) دنیاطلبی است. زمانی که مسئولین حکومتی کاخ‌نشین شوند و در نماز جمعه خطبه‌ای بخوانند که چرا مومنین باید فقیرانه زندگی کنند و چه اشکالی دارد که مومنان مرفه زندگی کنند؟[1] یا اینکه مسئولینی که حاضر نباشند غذایی کمتر از پانصد میلیون بخورند[2] آیا حاضر می‌شوند که خدمتی برای مردم انجام دهند؟
فقر، بی‌عدالتی و تبعیض عوامل بعدی سقوط یک انقلاب و حکومت هستند. آقای وزیری که بیایید و بگوید؛ «مسکن مهر یک طرح مزخرف است» و بعد از 5 سال وزیر بودنش نه تنها یک خانه هم تحویل مردم نداده باشد، بلکه روز به روز به بازار مسکن فشار بیشتر بیاورد یا وزیر بهداشت به دانشجوی منتقد اهوازی که از کمبود امکانات آموزشی و بهداشتی و از اشرافی‌گری آقای وزیر گلایه کرد در پاسخ بگوید: شما مثل تکفیری‌ها هستید.[3]
- ۲۴ آبان ۹۷ ، ۰۶:۵۳
